مقایسه تغییرات توزیع مصرف در مناطق روستایی و شهری ایران

یکی از شاخص های مهم سطح رفاه اقتصادی خانوارها میزان مصرف کالا و خدمات توسط آنها است. چگونگی توزیع مصرف کالا و خدمات بین خانوارها نیز شاخص مهمی برای عدالت در زمینه رفاه اقتصادی خانوارها است. در این تحقیق تغییر دو بعد مهم توزیع مصرف مطالعه شده است: الف) روند تغییرات توزیع مصرف بین خانوارهای روستایی و شهری ایران. ب) تغییرات توزیع مصرف خانوارهای روستایی و شهری در استان های مختلف ایران. تحقیق با استفاده از داده های ثانویه، مربوط به آمارگیری از هزینه و درآمد خانوارهای روستایی و شهری در سال های مختلف انجام شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که نسبت هزینه های مصرفی خانوارهای شهری به هزینه های مصرفی خانوارهای روستایی، در فاصله سال های 1344 تا 1375 روند نزولی داشته است، اگر چه شکاف مصرف بین خانوارهای شهری و روستایی هم چنان زیاد است. برای مقایسه تغییرات توزیع مصرف خانوارها در مناطق روستایی و شهری در استان های مختلف، از آمار سال های 1365 و 1375 استفاده شد. نتایج نشان می دهد که ضریب جینی در سطح کشور در سال های 65 و 75، در مناطق روستایی بزرگ تر از مناطق شهری بوده است. این ضریب در مناطق روستایی به ترتیب 458/0 و 421/0 و در مناطق شهری به ترتیب 430/0 و 403/0 بوده است، که به ترتیب 08/8 و 28/6 درصد کاهش نشان می دهد. در فاصله سال های 65 و 75، بین مناطق روستایی 24 استان کشور، در 9 استان ضریب جینی افزایش و در 15 استان کاهش یافته است. در فاصله سال های 65 و 75، از بین مناطق شهری 24 استان کشور، در شش استان ضریب جینی افزایش، و در 17 استان کاهش، و در استان تهران تغییری نداشته است.